Sunday, March 28, 2010

മൊഴിയും വരിയും


എന്റെ മനസ്സു കലങ്ങുമ്പോൾ
കുത്തിയൊലിക്കുന്നതെന്റെ അക്ഷരങ്ങൾ,

എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ കുടലു കത്തുമ്പോൾ
ഉരുകിയൊലിക്കുന്നതെന്റെ കലിയുടെ ലാവ,

എവിടെയോ ദു:ഖത്താൽ ഉള്ളുരുകുമ്പോൾ
ഉറവൊഴുകുന്നതവരുടെ കാരുണ്യക്കരു,

എന്റെ മൊഴികളും
എന്റെ വരികളും
ഇറുക്കിയൊന്നായൊലിച്ചു ചേർന്ന
ഈ പൊള്ളിക്കുന്ന ചൂട്.
എന്റെ സ്നേഹം...!
എന്റെ സ്നേഹം.എന്നോടു മാത്രം.

27270

4 comments:

സാബി said...

“നിങ്ങൾ ഇപ്പോഴും ഓഫീസിലിരിക്ക്യാ..
എനിക്കൊരു സമാധാനവുമില്ല്യാ..
ഒരു സ്കൂൾ ബസ് പുഴയിലേക്കു മറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെത്രേ!
നിങ്ങൾ ഒന്നു പെട്ടെന്നന്വേഷിച്ചു വരൂ“.
(ഒരു മിനിട്ടിനു ശേഷം)
“വേണ്ടാട്ടോ മോളു വീട്ടിലെത്തി.അതു വേറേ ഏതോ സ്കൂളിന്റെയാ.
നേരത്തെ ഇറങ്ങിയതല്ലേ വരുമ്പോൾ ഒരു കിലോ ചിക്കൻ കൂടി വാങ്ങിച്ചോണം”

ആരെയും ഉദ്ദേശിച്ചല്ല.

Junaiths said...

വേദന തന്നുറവ
സ്വശരീരത്തിലെ പൊടിയൂ.

കല്യാണിക്കുട്ടി said...

എന്റെ മൊഴികളും
എന്റെ വരികളും
ഇറുക്കിയൊന്നായൊലിച്ചു ചേർന്ന
ഈ പൊള്ളിക്കുന്ന ചൂട്.
എന്റെ സ്നേഹം...!
എന്റെ സ്നേഹം.എന്നോടു മാത്രം


nice...
:-)

Unknown said...

വേദന തന്നുറവ
സ്വശരീരത്തിലെ പൊടിയൂ.


Nice...